Iedereen ouder: 'Mijn cliënten hebben baat bij mensen om zich heen die ze kennen en vertrouwen'

Ook in de ggz, in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, en die voor hiv-patiënten zien we dat mensen steeds ouder worden. Drie zorgprofessionals die werken met deze specifieke patiëntgroepen vertellen waarom dat hun beroep extra boeiend maakt. Dit keer: Paulien Tazelaar (60). Zij is verpleegkundig specialist GGZ en regiebehandelaar voor mensen met een verstandelijke beperking en dementie bij SVRZ.

“Mijn cliënten hebben ongelooflijk veel baat bij mensen om zich heen die ze kennen en vertrouwen. Daarom baart het me zorgen dat steeds meer vaste krachten weggaan. Zelf voel ik me gewaardeerd door mijn werkgever, omdat ik veel kansen krijg om me bij te scholen. Bovendien blijf ik daardoor van meerwaarde op de werkvloer.

Het laatste congres dat ik bij­woonde, ging over complementaire zorg: de meerwaarde van interventies als aromatherapie of verzwaringsdekens. Juist voor cliënten met een verstandelijke beperking en dementie kan dat veel doen. Wanneer ze zitten, voelen ze hun benen soms niet meer. Voor hun gevoel zweven ze, dat maakt ang­stig waardoor ze kunnen gaan roepen.

Voor dat zogenaamde ‘probleemgedrag’ kregen ze vroeger medicatie. Daarvan werden de cliënten suf en soms vielen ze zelfs. Nu vragen we ons af: waarom roepen ze? Want ze kunnen het niet zelf uit­leggen. Het kan bijvoorbeeld helpen om met verzwarings­dekens druk op hun schoot uit te  oefenen. Wat de klachten – en dus het roepen – aanzienlijk vermindert.”

Vaak ook epilepsie

“Voor mensen met een verstandelijke beperking is de prog­nose niet goed, en ze krijgen naast dementie vaak ook epi­lepsie. Reguliere zorgmedewerkers in de VG-­sector kunnen deze cliënten vaak niet de juiste zorg bieden, omdat dat vaak moeilijk samengaat met de andere bewoners die ze verzorgen.

Daarnaast hebben cliënten met een verstande­lijke beperking vaak jaren in een instelling gewoond. Daar zijn ze altijd naar dagactiviteiten gegaan en hebben ze niet geleerd zichzelf te vermaken. Dat is iets om extra rekening mee te houden.

Het toverwoord? De tijd nemen. Als iemand tijdens het wassen onrustig wordt, stoppen we ermee. We nemen er soms wel drie uur voor om iemand ’s ochtends de zorg te geven die nodig is. Je ziet ze door de tijd die we nemen echt tot rust komen. Familieleden vertellen vaak dat ze blij zijn dat hun geliefden hier de laatste jaren van hun leven kunnen doorbrengen.”

Bron: V&VN Magazine 4-2022 | Tekst: Cintha Rood | Foto: Roos Koole